Noc Perseidów

Deszcz Perseidów

Każdego lipca i sierpnia Ziemia napotyka szczątki pozostawione przez kometę 109P/Swift-Tuttle. Ta kometa ma orbitę trwającą 133 lata i ostatni raz weszła do wewnętrznego układu słonecznego w 1992 roku. Mimo że kometa znajduje się teraz w zewnętrznych częściach układu słonecznego, daleko od Ziemi, nadal napotykamy szczątki pozostawione podczas licznych podróży tej komety przez układ słoneczny.

Perseidy to prawdopodobnie najpopularniejszy rój meteorów, ponieważ jest aktywny w miesiącach letnich na półkuli północnej. Występują silniejsze roje meteorów, ale pojawiają się one w chłodniejszej porze roku na półkuli północnej, gdy warunki są mniej zachęcające. Można je obserwować od ok. 17 lipca do 24 sierpnia.

W niedzielę wieczorem/poniedziałek rano 11/12 sierpnia Ziemia przejdzie najbliżej orbity jądra komety 109P/Swift-Tuttle. Wtedy występują najsilniejsze wskaźniki. Jeśli ten czas zbiegnie się z wczesnym rankiem w Twojej lokalizacji, czeka Cię niezłe widowisko. W 2024 roku spodziewany czas maksimum wystąpi między godziną 13 a 16 czasu uniwersalnego 12 sierpnia. Odpowiada to 9 rano-południe czasu wschodniego i 6-9 rano czasu pacyficznego rano 12 sierpnia. Ten czas przypada na późne popołudnie w Europie i poranne godziny dzienne w Ameryce Północnej. Jeśli nie możesz obserwować tej nocy, aktywność będzie nadal dobra w noce przed i po maksimum. Im dalej będziesz obserwować od 13 sierpnia, tym słabszy będzie pokaz. Aby skutecznie zobaczyć Perseidy, zaleca się obserwację z bezpiecznego obszaru wiejskiego, który jest tak ciemny, jak to możliwe. Im więcej gwiazd zobaczysz, tym więcej meteorów będzie widocznych. Niezależnie od pory nocy, meteory Perseidy można zobaczyć we wszystkich częściach nieba.

Ilość meteorów możliwych do zaobserwowania zmienia się z roku na rok, głównie ze względu na warunki księżycowe. Jeśli jasny księżyc znajduje się nad horyzontem w nocy maksymalnej aktywności, pokaz będzie słabszy. Większość meteorów Perseidów jest słaba, a jasne światło księżyca utrudni ich oglądanie.

Radiant roju czyli miejsce z którego wystrzeliwują meteory, zaraz po zapadnięciu zmroku znajdował się będzie nisko nad północno-wschodnim horyzontem. Nie jest to jednak miejsce, w które powinniśmy spoglądać. Meteory i bolidy (to co lubimy najbardziej), mogą pojawić się wszędzie na nieboskłonie, polecamy patrzeć w stronę zenitu, albo południa, lub północy, lub wschodu (najgorszą opcją będzie zachów).

Polecamy obserwacje wieczorne – meteory, które pojawią się o tej porze, muskają górne rejony atmosfery i trwają znacznie dłużej niż Perseidy widoczne w godzinach porannych. Ponieważ trwają dłużej, przemierzą również znacznie większą odległość na niebie.

Nie wszystkie widoczne meteory będą Perseidami. W tym czasie aktywne są niewielkie roje meteorów, które produkują około 5 meteorów na godzinę. Istnieją również losowe meteory, niezwiązane z żadnym rozpoznawalnym rojem, które przyczyniają się do 10 meteorów na godzinę. Te meteory są łatwe do odróżnienia od Perseidów, ponieważ poruszają się w innych kierunkach niż Perseidy i są zwykle wolniejsze. Wszystkie Perseidy, niezależnie od tego, gdzie pojawią się na niebie, będą się odnosić do obszaru radiantu w gwiazdozbiorze Perseusza.

Udanych obserwacji! 😉

Zostaw komentarz...