Według nowych badań za życie na Ziemi odpowiadają chondryty węgliste – grupa meteorytów kamiennych charakteryzująca się bardzo kruchą budową (dlatego przeważnie rozpadają się w trakcie przelotu przez ziemską atmosferę). Zawierają dużo węgla, do ok. 4% oraz wody, do ok. 20%. Poza tym zawierają krzemiany z grupą wodorotlenową OH i magnetyt (do 25%). Chondryty węgliste wytwarzają energetyczne promienie gamma, które mogą napędzać reakcje chemiczne w celu syntezy aminokwasów – budulców życia – odkryli naukowcy.
Meteoryty są pozostałością po formowaniu się skalistych planet wewnętrznych młodego Układu Słonecznego, które powstały z gorących obłoków gazu i pyłu wirujących w pobliżu Słońca około 4,6 miliarda lat temu. W tamtych czasach planety znajdowały się zbyt blisko Słońca, aby mogły tworzyć oceany, więc nie mogły być siedliskiem życia.
Według wcześniejszych badań woda mogła zostać sprowadzona na Ziemię przez chondryty węgliste zawierające dwutlenek węgla, według nowych badań – które zostały opublikowane w czasopiśmie ACS Central Science – te same meteoryty mogły również przynieść budulec życia.
Podczas eksperymentu naukowcy zmieszali amoniak, metanol i formaldehyd w wodzie w ilościach podobnych do tych, które znajdują się wewnątrz meteorytów. Następnie, aby sprawdzić, czy radioaktywne pierwiastki wytwarzające promieniowanie gamma wewnątrz meteorytów, takie jak aluminium-26, mogą wytwarzać ciepło potrzebne do syntezy aminokwasów, ich mieszaninę napromieniowano promieniami gamma z analogicznego izotopu zwanego kobaltem-60.
Naukowcy ustalili, że pod wpływem promieniowania gamma wzrosła produkcja aminokwasów w roztworze. Więcej promieniowania gamma zwiększyło szybkość syntezy aminokwasów. Naukowcy odkryli również, że stosunek aminokwasów wytwarzanych w laboratorium jest taki sam, jak w meteorycie Murchison. To 100-kilogramowy kosmiczny kamień, który wylądował w Australii w 1969 roku. Dalsza analiza wykazała, że wyprodukowanie ilości aminokwasów znalezionych w meteorycie Murchison zajęłoby od 1000 do 100 000 lat.
Należy zauważyć, że aminokwasy mogą być wytwarzane w wielu różnych procesach, więc chociaż mechanizm odkryty przez naukowców jest jednym z możliwych kandydatów na sposób powstawania aminokwasów na Ziemi, nie jest jedynym. Przyszłe badania powinny porównać ten mechanizm z innymi mechanizmami, aby określić, który z nich był najbardziej prawdopodobny w najwcześniejszych latach istnienia Ziemi.
Źródło: Live Science